Stel niet uit tot morgen wat je vandaag kunt doen.. echt zo’n uitspraak uit de vorige eeuw, die je bij een kopje thee bij oma zou kunnen horen.. Ik ben nooit echt lui geweest. Een gestructureerd wezentje als ik, had altijd wel het huis op orde en de zaakjes op de rit.
Hoewel soms…
De ‘zonde’ van luiheid is meer dan we denken. Als je er iets verder over nadenkt kan het ook gezien worden als onverschilligheid of verveling. Zo zou je een workaholic nooit van deze zonde beschuldigen, maar… door zijn focus op het werk kan hij zijn vrouw en kinderen verwaarlozen en lijkt hij onverschillig voor zijn deel in de relatie..
Het is iets dat langzaam in het systeem sluipt.. deze ‘zonde’. Neem het kijken van series op Netflix. Betty vindt het heerlijk. Even lekker niet nadenken en opgaan in de wereld van wat het ook is dat ze wil kijken. Het nadeel is.. van sommige series zijn wel acht seizoenen en na een aflevering gaat het verhaal na een paar seconden verder. Als je wilt kun je hele dagen vullen met leven in een andere wereld en kom je in het ergste geval je huis niet meer uit. Hetzelfde geldt voor deelnemen aan een chatbox.. Ook die wereld kent Betty.
Het kan ook betekenen dat je nergens in wilt geloven, nergens om geeft, je nergens mee bemoeit, geen doel in dingen ziet.
Betty heeft zo haar dingetje met sporten. Ze gelooft er wel in.. nou ja een beetje, maar het is zo veel gedoe. Dit is wanneer ze luiheid op en top promoot. Ach.. dat kan straks.. gaan we eerst nog even een aflevering kijken toch??
Meestal loopt het zo af, dat we het dan niet doen en met een licht schuldgevoel weer op morgen wachten, nieuwe kans om het weer te proberen.
Maar ik heb haar beet! Sinds kort heb ik de crosstrainer naast een tafel staan, met daarop een tablet met.. ja wel.. NETFLIX. Ze kan nu kijken EN sporten. Ha! 1-0 voor mij. En zo raken we steeds wat vromer.. en minder zondig.
